3. De 59ste Breedtegraad

James Fitzroy moet een ambassadeur vervangen in Zweden. In het koude Stockholm is Suzan verdiept in de architectuur van de stad als ze wordt overvallen door een handtassendief op een motor. Een vreemdeling grijpt in en kan de motorrijder tot staan brengen en Suzan's handtas terug bezorgen. De man is een Russisch freelance journalist genaamd Nicolas Robiev. Hij is in de stad om een verslag te maken over de uitreiking van de Nobelprijzen en om een nieuwe vrachtwagen te kopen. Samen gaan ze iets drinken en daar hoor Suzan dat haar redder het niet eens is met de keuze voor de prijs voor de geneeskunde. Zijn landgenoot zal deze ontvangen maar volgens Nicolas verdient hij het niet. Hij zou helemaal niet zo'n groot onderzoeker zijn en zijn ontdekkingen in het veld van de Biogenetica zouden door iemand anders zijn uitgevoerd. Onmiddellijk moet Suzan denken aan haar echte vader. Biogenetica was immers diens specialiteit. Zou het kunnen dat hij nog leeft?

Ze spreken af om elkaar nog eens terug te zien maar bij haar vertrek duikt Orion op. Hij heeft een nieuw opdracht voor haar. Ze moet een Pakistaans zakenman bezighouden zodat Anton in diens hotelkamer op zoek kan gaan naar bezwarende documenten in verband met een terroristische aanslag. Ze bedenken een list om in de kamer van de man te komen en een verdovingsmiddel in zijn drank te doen. Hij lijkt te werken maar wanneer Anton in de kamer de brandkast kraakt wordt de man wakker en moeten ze vluchten. Terwijl Anton de plannen kan veiligstellen vlucht Suzan recht in de armen van haar nieuwe vriend Nicolas en oververmoeid valt ze in zijn kamer in een diepe slaap.

De plannen onthullen een misdadig plan. De ontvoering van de Nobelprijswinnaars. Een plan wordt opgezet om de geleerden veilig te stellen en om de tijd te doden gaat Suzan terug naar Nicolas. Ze is verliefd geworden op de Rus en na een korte stoeipartij verteld ze hem dat de Nobelprijswinnaars niet in de limo zullen zitten maar vervangen worden door dubbelgangers terwijl de echte winnaars via een gewoon busje annoniem weggevoerd worden. Dat had ze beter niet gedaan want dan gaan de poppen aan het dansen. Haar vriend is immers niet wie hij beweert te zijn. Orion achterhaald zijn echte identiteit. Hij blijkt Nicolas Darakhine te heten en de zoon te zijn van Youri Darahkine, de maffiabaas waarvoor Anton en zijzelf uit Estland zijn moeten ontvluchten. Hij blijkt ook de Pakistaan te kennen en is bijgevolg nauw betrokken in de ontvoering van de Nobelprijswinnaars.

Suzan herrinnert zich dat Nicolas ook een vrachtwagen kwam kopen en denkt dat het busje in een vrachtwagen zit. Er wordt groot alarm gegeven en de vrachtwagen wordt ontdekt. Het komt tot een vuurgevecht waarbij Sayed Ahmad, de Pakistaan, om het leven komt. Ook Nicolas is gewond maar kan een boshut aan de rand van een meer bereiken. Suzan gaat naar hem toe en daar biecht hij op dat hij echt verliefd op haar was geworden maar niet meer terug kon. Hij vertelt haar ook dat hij wist wie ze echt was. Zij kan Nicolas ompraten om zich over te geven zodat ze misschien later nog een toekomst hebben.