Als Nero zijn avondmaal aan het eten is wordt hij gestoord door een landloper die via het raam in zijn bord zit te kijken. Nero wil de man duidelijk maken dat men enkel via hard werken beloond kan worden en wil de man eten geven in ruil voor uit uitvoeren van klusjes. Landloper Joseph is een rare vlegel. Hij lacht nooit en zijn lijfspreuk is "het leven is als een tiekenei". Hij heeft geen stress, geen huur noch belastingen te betalen en deze levensopvattingen hebben een impact op Nero die ook zo wil gaan leven.
Nero vertrekt om de wijde wereld te verkennen maar moet al snel concluderen dat onder bruggen slapen en oud brood eten niets voor hem is. Hij keert terug naar huis en krijgt dan een onweerstaanbare drang op te lachen. Zelfs wanneer hij tegen een deur loopt is een schaterlach het gevolg. Niet veel later is heel het huis aan de lach geschoten. Adhemar heeft het fenomeen kunnen identificeren als het zeer besmettelijke lachvirus. De slimme professor kan een geneesmiddel maken maar heeft hiervoor de zaden van de Parapari-plant nodig. De plant groeit helaas enkel in het dichte amazonewoud en is zeer zeldzaam. Nero zou Nero niet zijn als dat hem laat afschrikken en samen met zijn zoon nemen de de nieuwste Adhemar-11 raket richting Braziliƫ/
In het oerwoud maken ze al snel contact met de mannen van de Xingu-indianenstam. De stam hebben nog niet vaak blanken gezien en zijn dus zeer ontvankelijk voor het virus. In een mum van tijd is heel de stam aan het lachen geslagen. Enkel een oude verzuurder tovenaar blijkt aan het virus te weerstaan. Dan is het tijd voor Nero en Adhemar om de moerassen in te trekken op zoek naar hun Parapari-plant. Ze moeten het opnemen tegen de natuur die heel wat voor hen in petto heeft. Zij zijn er in de eerste plaats de krokodillen die altijd wel op zoek zijn naar een lekker hapje maar ook wilde Jaguars doen hun duit in het zakje. Het is wanneer ze het op de vlucht zetten voor zo'n jaguar dat ze als bij toeval hoog in een boom de Parapari zaden vinden. Nu kan Adhemar eindelijk zijn medicijn brouwen maar dan moeten ze wel hun raket terugvinden.
Op een wetenschappelijk onverantwoorde wijze lijken de dieren van de jungle hun terug naar het Xingu-dorp te leiden. Daar kunnen ze enkele mannen vragen om hen tussen twee lachbuien door hen terug naar de raket te brengen. Tegen bijna mach 4 zijn vader en zoon in een mum van tijd weer in Vlaanderen waar de professor onmiddellijk aan de slag gaat in de strijd tegen het virus en reeds de volgende dag is het drankje klaar. Het effect mist zijn uitwerking niet en is er een goede reden om het glas te heffen. Niemand moet nog lachen behalve Joseph Tiekenei. Op hem heeft het drankje blijkbaar toch een averechts effect.
Opgemerkt: