1. De postkoets

Titel in originele taal: La diligence
ISBN-nummer: 9067-93052-0
Eerste druk: 1968
Uitgeverij: Dargaud Uitgeverij
Tekenaar: Morris
Scenarist: René Goscinny

Lucky Luke wordt door Mr. Oakleaf, de directeur van Wells Fargo uitgenodigd omdat ze de laatste tijd heel veel problemen hebben met overvallen op hun postkoetsen. Om hun imago op te poetsen vragen ze aan Lucky Luke om een postkoets met passagiers én een goudlading te begeleiden van Denver naar San Francisco. Ze zullen daarbij overal affiches laten aanplakken om dit kenbaar te maken en te bewijzen dat ze ondanks de gevaren toch erdoor zullen komen.

De volgende ochtend maakt Luke kennis met de passagiers die gedurende de volledige reis in de postkoets zullen zitten. Jeremiah Fallings, is fotograaf en wil de gevaren van de reis op de gevoelige plaat vastleggen. Digger Stubble is een goudzoeker die zijn goud wil veiligstellen in de banken van de grootstad. Sinclair Rawler is een prediker die het woord van God wil gaan verkondigen aan de Westkust. Annabel en Oliver Flimsy gaan naar San Francisco omdat Oliver er een baan als boekhouder heeft verkregen. Tenslotte is er ook nog de professionele gokker en notoir valsspeler Scat Thumps die gedwongen Denver moet verlaten.

Al bij het eerste bos moet de cowboy alle desperado's verdrijven zodat ze tegen het vallen van de avond veilig aan hun eerste stopplaats aankomen. De volgende ochtend na een ontbijt van aardappelen met spek trekt de groep door de bergen en het duurt niet lang of ze worden geconfronteerd met een aardverschuiving waardoor er ook weer overvallers hun slag proberen te slaan. Gelukkig waakt Lucky Luke en na het verdrijven van de overvallers kunnen ze de postkoets over te barrière krijgen zodat de reis voorspoedig verloopt tot aan de volgende stopplaats. Het ergste moet dan nog komen want voor hen ligt het gebied der Cheyennes. De indianen zijn niet enkel geinteresseerd in het goud maar ook in hun scalp en inderdaad staan ze even later oog in oog met de roodhuiden. Luke probeert via diplomatie vrije doorgang te verkrijgen maar dat wordt geweigerd door de Tovenaar van de stam. De cowboy heeft nu nog maar één kans en daagt de Tovenaar uit door te zeggen dat bij zijn reisgenoten een nog grotere tovenaar zit. De indianen die niet bekend zijn met fotografie zullen het immers als een wonder zien wanneer de fotograaf voor hun ogen een afbeelding van de cowboy tevoorschijn tovert. Het opperhoofd is overtuigd en laat de postkoets doorrijden naar hun volgende halte in Fort Bridger.

Tijdens hun rust worden ze gewaarschuwd voor het feit dat alle desperado's uit de regio hun zullen opwachten tijdens hun volgende rit en om die reden besluiten Luke en Hank om de route aan te passen. Zonder succes want de overvallers dagen bij de bosjes op waardoor Lucky Luke moet besluiten dat er een verrader in hun groep zit. Is het Scat die zijn speelschulden wil vergoeden. Digger die zijn goud wil stelen om de verzekering op te lichten of de fotograaf die speciaal wou meegaan om dieven te fotograferen. Lucky Luke heeft echter snel door dat de ware mol niemand minder is dan de predikant. Nu de mol gevat is kunnen ze ongeschonden Salt Lake City bereiken waar ze een nieuwe passagier oppikken. Jubal Pushpull is net zoals Scat een beroepsgokker. Samen trekken ze verder maar Hank vreest een overval van Black Bart die in de streek rond Sacremento overvallen pleegt. Lucky Luke is dus op zijn hoede en terecht want de overvaller is slim genoeg om de cowboy te misleiden. Tijdens de overval mag Fallings een foto maken maar dan blijkt dat de goudkoffer enkel stenen bevat. In Sacramento wordt duidelijkd dat Wells Fargo het risico niet wou nemen om goud mee te sturen met de postkoets en omdat alle bandieten toch hun zinnen gezet hadden op deze koets konden ze het goud met een andere postkoets veilig meesturen. De laatste halte kan dus in veiligheid worden afgelegd en na een triomfantelijk onthaal kan Lucky Luke weer vertrekken in de richting van nieuwe avonturen.

Opgemerkt:

  • In dit album zien we een cameo van de beroemde filmmaker Alfred Hitchcock. Morris was een grote fan van zijn werk want de man krijgt in een later album nogmaals een cameo.
  • Dit is een van de enige albums (zoniet het enige) waarin geen enkel naambordje van een stad met de gekende waarschuwingen in voorkomt.