5. Nr. 13 aan de start

Na een lange afwezigheid besluit het merk Vaillante om nog eens enkele wagens aan de start te brengen van de beroemde 24uur van Le Mans. Hun concurrenten zijn onder de indruk want wanneer de fabrikant zich inschrijft is het om te winnen. Iedereen zal dus zijn beste beentje moeten voorzetten willen ze een kans maken op de overwinning. Mevrouw Vaillant is alles behalve euforisch want in een droom zag ze hoe haar zoon tijdens de 24uur zo verongelukken na een aanrijding met een wagen die het nummer 13 droeg. Michel en zijn vader stellen haar gerust dat het maar een droom is en dat het nummer 13 tijdens de race nooit wordt toegekend aan een wagen.

Hun verwondering is dan ook groot wanneer een Amerikaans team zich inschrijft met een wagen en specifiek verzoeken om het nummer 13. Het wordt allemaal nog donkerder wanneer Steve Warson één van de bestuurders kan identificeren als Bob Cramer. Een piloot die voor niets terugdeinst en over lijken gaat om de overwinning te behalen. Bob was een gekend racer in Amerika maar verloor zijn licentie omdat hij te gevaarlijk reed. Racers vermeden hem en schreven niet in voor wedstrijden waaraan Cramer ook deelnam. Enkel Steve Warson boodt hem het hoofd en daarom zint Cramer op wraak. De racer verwijt Warson immers de dood van zijn carrière. Enkel een overwinning in Le Mans - waar hij wel nog mag rijden - zou hem rehabiliteren in de Verenigde Staten.

Het nieuws over Cramer en zijn Texas Drivers slaat in als een bom. Zou de droom van mevrouw Vaillante een voorbode zijn van wat nog komen moet? Steve en Michel mogen er niet meer verder aan denken want ze moeten zich concentreren op de race. Een race die van in het begin positief verloopt, maar tegen het einde van de race moeten ze de Texas Driver nog voorbij zien te gaan. Als Cramer van de officials te horen krijgt dat hij hun bevel tot aflossing heeft genegeerd en te veel ronden heeft gereden waardoor ze hem diskwalificeren slaan de stoppen met de Amerikaan door. Onder invloed van medicatie snelt hij terug de racebaan op in zijn zoektocht naar een confrontatie met Steve Warson. Michel en vader Vaillant voelen de bui hangen en vragen Steve om binnen te komen zodat Michel het stuur kan overnemen. Michel krijgt dus de ondankbare taak om Cramer in te halen én voorbij te steken. Cramer ziet in zijn spiegel de Vaillante naderbij komen en zet alles op alles. Op het rechte stuk drukt hij de Vaillante tegen de reclamepanelen maar wanneer hij ziet dat het Michel is die aan het stuur zit aarzelt hij een seconde. Die seconde gebruikt Michel om het gas erop de zetten en zijn blauwe Vaillante langs de Bocar van Cramer te sturen. Cramer had geen oog voor de snelheid en mist de remzone waardoor hij zijn wagen crasht. Hij is ongedeerd maar de werking van de medicatie die hij ingenomen had laat hem uitgeput in het gras neervallen.

Mevrouw Vaillant die naar Le Mans was afgezakt om de race persoonlijk te volgen kan opgelucht ademen. Hoewel haar droom min of meer voorspelde dat er iets zou gebeuren is de afloop gelukkig minder dramatisch. Zeker wanneer ze de twee andere Vaillantes die deelnamen aan de race als eerste en tweede over de finish rijden. Vaillant kwam, zag en overwon.