Professor Barabas stelt zich de vraag waarom de mensheid steeds blijft oorlog voeren. Hij wordt er moedeloos van. Als Wiske leest over de "Dulle Griet" een schilderij van Pieter Breugel uit de 16de eeuw dat de oorlogswaanzin van de mensheid moet uitbeelden stelt ze aan de professor voor om zijn Teletransfor te gebruiken. De professor kan via dit toestel beelden fotograferen en tot leven brengen. Door de Dulle Griet tot leven te wekken kan hij dan persoonlijk een interview afnemen. Nog diezelfde dag krijgt de professor toelating om in het Fritz Mayer van den Bergh museum het schilderij te fotograferen en zo de Dulle Griet tot leven te wekken.
Dulle Griet is nog maar net tot leven gekomen wanneer ze met haar zwaard woest in het rond begint te zwaaien. Ze koelt haar woede op Teletransfor waardoor het toestel zwaar beschadigd raakt en ze niet meer terug naar het schilderij kan gezet worden. Terwijl iedereen terug naar het labo van de professor gaat om het toestel te herstellen, blijft Lambik in het museum achter om de vrouw te bewaken. Griet kan natuurlijk ontsnappen en trekt naar buiten waar ze de aandacht van de politie trekt. Lambik ziet nog net hoe ze een auto aan het vernietigen is wanneer het kofferdeksel van de auto haar buiten westen slaat. Op de vlucht voor de politie kan Lambik niet terug naar het museum en besluit de Dulle Griet onder te brengen in de kelder van Sidonia. Ze besluiten haar in huis te nemen voor de periode dat de Teletransfor wordt hersteld maar haar onder constante bewaking te plaatsen.
Ondertussen wil Wiske en Lambik weten wat er in het koffertje zit dat de Dulle Griet steeds bij haar draagt maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Tot overmaat van ramp wil het de vrouw schanulleke vernietigen omdat ze een symbool is onschuld. Na enkele voorvallen wordt de situatie onhoudbaar maar gelukkig kan Jerom haar onder controle houden en ze wordt in de kelder opgesloten. Jerom besluit om met haar een wandeling in het park te maken. Onder zijn hoede is er immers geen gevaar dat ze ontsnapt maar net dan breekt een onweer los en een bliksemschicht treft Jerom waardoor Dulle Griet kan ontsnappen en spoorloos kan verdwijnen. Onze vrienden zijn alle spoor bijster tot op een dag ze een tip krijgen dat Dulle Griet in het Limburgse Bokrijk zit. Ze gaan onmiddellijk op onderzoek in het domein en het duurt niet lang alvorens Lambik door haar overmeesterd wordt. Ze laat hem het geheim van haar koffertje zien. In het koffertje zitten bolletjes die wanneer ze op de grond gesmeten worden een mini Dulle Griet kan creëren. Lambik geraakt in een gevecht met de Dulle Griet waardoor het koffertje op de grond valt en alle bolletjes ontploffen en zo een leger van Dulle Grietjes te voorschijn komen. Tot overmaat van ramp ontdekken onze vrienden dat wanneer één grietje wordt vernietigd er twee in de plaats komen.
Onze vrienden nemen hun intrek in de molen van het openluchtmuseum en gewapend met radio's en geweren kammen ze het domein uit. Het duurt niet lang of Suske en Wiske worden gevangen genomen en onder de grond in oude mijngangen ondergebracht. Terwijl Jerom en Lambik proberen bij hen te geraken verklaart Dulle Griet dat ze Schanulleke wil levend maken en haar te veranderen van een symbool van onschuld in een symbool van oorlog en haat. Het pakt anders uit want Schanulleke kan de Dulle Griet overtuigen dat oorlog slecht is en dat ze de geschiedenis zal ingaan als een slecht persoon. Helaas kunnen de mini grietjes niet overtuigd worden en ze keren hun tegen hun meesteres. Dulle Griet heeft geen andere keuze dan de mijngang te laten instorten waardoor ze ingesloten worden zonder lucht. Terwijl Lambik en Jerom hen willen bevrijden langs één kant komen de grietjes opzetten langs de andere kant. Suske ontdekt een luchtspleet waardoor ze niet zullen sterven en besluiten om Schanulleke door de spleet te laten kruipen om Tante Sidonia en Barabas te verwittigen. Net op tijd want als Sidonia en Barabas aankomen staan de mini grietjes op het punt om door te breken. Met een goed geworpen gasgranaat kan Barabas de miniaturen overmeesteren en hun vrienden uit de benarde situatie bevrijden. Dulle Griet beseft dat er geen plaats is voor haar in deze wereld en gaat gewillig mee naar het museum om terug in het schilderij geplaatst te worden.
Opgemerkt: